De sportieve, hartelijke en opgeruimde man
Ben op weg naar de wilde koeien en toen ik de hei had genaderd trof ik een sportief gekleed en fris uitziende man. Zo te zien ff rust nemend met wat drinken. De man uit het onderwijs komend was met pensioen en aan de fiets te zien ook een bootjesmens (Benetau zeilboot) deze fietsjes hadden wij ook op de boot, vandaar. Het was naast veel lachen in het gesprek maar ook vaak serieus, bijvoorbeeld toen hij vertelde dat zijn vrouw al jaren met Alzheimer in een verpleeghuis zat. Hij vertelde in het begin dagelijks naar zijn vrouw te zijn gegaan maar dit nu wekelijks nog drie keer te doen. Wat de man uitstraalde was een soort van tevredenheid. Een rust over het feit, dat houden van je vrouw niet kan worden afgemeten aan het aantal bezoeken. Hij vindt bij de bezoeken weinig tot niets meer, maar heeft er toch een goed gevoel over. Ach mijn vrouw heeft altijd goed voor mij gezorgd en ik doe het nu voor haar. Als ik deze man zie en hoor praten over o.a. dez ellende in zijn en haar leven, dan heb ik daar de grootste bewondering voor.
Weer te laat thuis...