Echtpaar uit Kampen
Met het hoofd nog vol goede herinnering aan een plezierige vakantie in Kampen reed ik zoals vaker langs het kanaal Steenwijk. Als ex watersporter blijft de waterkant, het water en de bootjesmensen trekken. Goed en wel bij de ligplaatsen aangekomen viel mijn oog op een aardige boot uit Kampen. Het stadswapen op de spiegel, dus sowieso een prachtig geheel. De schipper klom net uit de boot om de fietsen op de wal te zetten en ik stopte de scoot. Na een opmerking over de boot en een thuishaven Kampen leek het dikke mik. Door mijn enthousiasme riep de man of ik ook uit Kampen kwam. Ik hield dat even in het midden en vertelde hen dat wij gelogeerd hadden bij een zwager en schoonzus in Kampen en net weer terug waren in Steenwijk. We kwamen in gesprek en de vrouw luisterde mee vanuit de boot. Vertel en vraag gerust, zo zei de man. Want ik weet door mijn werk bijna alles van Kampen. Prachtig maar als ik u iets ga vertellen, weet ik bijna zeker, dat er iets bekends bij zit. Ik vertelde van Nicolaas van Dooren, de slager Harwig uit de Voorstraat en bij de kazerne van Heutz en de Sukerkruute ofwel de vader van Riet, J Kruithof. Mijn eigen vader J R Harwig, een zoon van die slager en mijn moeder, een dochter van die Nicolaas van Dooren en daarmee rasechte Kampenaren. Een kostelijk gesprek met die bootjesmensen brak aan. Och, zo vertelde de schipper, bijna 82 jaar oud en kerngezond, ik zie nog hoe de man als aanspreker door de straat ging. De JB Harwig waar de familie hun vlees kocht en de suikergrossier in de Bovenieuwstraat. Ben weer kwijt hoe het kwam dat de man bijna alles wist over Kampen maar dat is ook niet zo belangrijk. De man vertelde verder over Nicolaas van D. Het leek mij leuk om naar aanleiding daarvan de zegelring (gemaakt van de trouwring Oma Elsje voor mijn 18 verjaardag) te laten zien. De man en vrouw konden het bijna niet geloven zomaar aan de wal in Steenwijk. Met de opmerking de wereld is toch maar klein werd allerhartelijkst afscheid genomen.