Fietstocht
Het weggetje waar de kwekerij aan lag was vrij smal en er diende dus wat stuurmanskunst aan de dag gelegd te worden. Ach, heel wat ervaring opgedaan met dit voertuig, was dat voor mij geen grote opgaaf, zo dacht ik. Echter, aan de kant van het zandweggetje bleek zich een nauwelijks zichtbaar greppeltje te bevinden. Ik voelde dat het niet goed kon gaan en kneep dus mijn handrem in. Dat moest wel zo, daar er verder niets te knijpen viel, ja mezelf (letterlijk en figuurlijk) Het zwaardere deel met de twee wielen was reeds aan de afdaling begonnen, dus de ingeknepen handrem kon niets meer uitrichten. Uitleg voor mensen met interesse in scootmobielen: Dit voertuig heeft een elektronische rem, deze grijpt pas na 70 cm aan waardoor de achterwielen dus ook pas na een 70 cm remmen. Op de weg is de handrem prima. In het grind was een remspoor zichtbaar en ik zat in een mum onder in de greppel maar de scoot bleef gelukkig, erg schuin weliswaar, staan.
Als ik dit beeld weer oproep moet het voor omstanders een leuk gezicht zijn geweest. Als de scoot achterover was gevallen dan had ik tussen wal en scoot gezeten en zat ik nu niet te schrijven. Toen ik zo schuin naar de hemel zat te kijken ging er van alles door me heen. Riet ging hulp halen en ik probeerde uit mijn bestuurders positie te kruipen.
Toen ik wat ongemakkelijk en van de schrik bekomen was kwam er al hollend een vrouw op mij af. Zij reed in een auto en passeerde ons op de naastgelegen provinciale weg. Zij vroeg bezorgd naar mijn gesteldheid en daarna naar de fiets. Toen ik haar zei dat die van mijn vrouw was rende zij weg om samen met Riet sterke mannen te zoeken. Deze konden de scoot wel weer uit de greppel trekken zo was de gedachte. Nu moet je weten dat er aan het pad naast de kwekerij een paar huizen stonden. Ik dacht toen zij hun zoektocht begonnen dat ze die sterke mannen wel op hun buiken konden schrijven. Dat had ik mis want in de kortste keren waren daar een viertal mannen en evenzoveel vrouwen. Met vereende krachten werd mijn mobiel op de weg getrokken. Alles leek geblokkeerd maar achteraf bleek alleen ik geblokkeerd te zijn. Na afscheid en bedankjes vervolgden wij onze tocht en keerden verder zonder problemen huiswaarts.
Als je dan thuis bent en de zaak nog eens overdenkt had het heel anders kunnen aflopen. Zo had er water onder in de greppel kunnen staan. Glas scherven onder in kunnen liggen en dus lekke banden(en) tot gevolg. Erger had ook gekund als ik aan de buitenenkant ook nog was beschadigd of klemvast was komen te zitten. Maar ja dat is dus allemaal niet zo.